[ 12 ] அறிவுத்தேன் [ அருவே உருவில் ]

கண்ணது பார்வை
உன்னது பார்வை
கண்ணைக் காண
கண்ணுரு தெரியும் !

காணும் கண் காணும் போது மாட்டுமே தெரிவதெங்கனம் ?

ஒருவர் அவர் பேச்சிலே அவர் இலயித்து; உருசித்து மிக அற்புதமாக அழகியதோர் சொற்பொழிவைத் தந்துக் கொண்டிருப்பார். நாம் மெய்மறந்து வேறொன்றும் தன் பார்வையில் தெரியாது; சிந்திக்காது அப்பேச்சில் கட்டுண்டோர் நிலையில் இருந்திருப்போம்.

பேசுபவர் அந்நிலையில் அவர் தான் பேசும் அக்கருத்தில் அவர் இலயித்து தன் வாய்ப் புலன் மூலம் நாம் பேசுகிறோம் என்றும், கேட்பவர்கள் இரசித்து மயங்கி அவர் சொற்பொழிவைத் தங்கள் செவிப் புலன்கள் மூலம் கேட்கிறோம் என்றும் யாரும் தனித்துப் பிரித்து உணர்வதும் இல்லை; புரிவதும் இல்லை. மாறாக தான் பேசுகிறோம் என்ற தன் வாய்ப் புலன் உரிமை நினைவு அற்று அவர் பேசுவார், கேட்பவர்களும் தங்கள் செவிப் புலன் உரிமை நினைவு அற்றும் கேட்ப்பார்கள்.

அந்நிலையில்தான் உயர்வான நல்லப் பேச்சுகளும் வரும். கேட்பவரும் தன்னை மறந்துக் கவனிப்பார்; இரசிப்பார், அப்பொழுது ஒரு தனி இன்பமும்; முழூ கவனமும் உண்டாகும். சொல்பவரும், கேட்பவரும் அக்கருத்தின் ஒன்றிலேயே ஒன்றி இருப்பாராகள்.

அருவி ஓர் இடத்தில் உற்பத்தியாகி மறு இடத்திற்கு; இடங்களுக்கு நீர் ஓடிக் கொண்டிருக்கும். அதுபோல் சொற்பொழிவின் கருத்தானது ஒருவரிலிருந்து பலருக்குச் செல்கிறது. இது பூரண கவனத்தில் ஒன்றினுள் ஒன்றின் செயல் போல் நடக்கின்றது. தனித்த உணர்வுகள் திரும்பியவுடன் இருமையோ; பலமையோத் தெரியும். அதாவது அறிவு மயக்கத்தில் உணர்வால் இருமையாக; பலமையாக தெரியும்.

மேலும் ஒன்றினுள் ஒன்றின் செயல் என்பது, நாம் நம் தனிமையில் சிந்திக்கும் பொழுது நம்மில் ஓர் எண்ணம் உண்டாகி நாமே அதில் உள்ள உண்மைகளை இரசிப்போம்; விரும்புவோம். இது ஒரு தெளிவான நிலை. அதுபோல் பரிபூரண கவனத்தில் ஒருவர் பேச மற்றொருவர் கேட்கிறார்.

இங்கு பேசுபவரும், கேட்பவரும் அந்தச் சொற்பொழிவின் அச்செயல் முடிந்தவுடன் அந்தத் தெளிவான நிலையிலிருந்து, தாங்கள் தங்களின் தனித்த உண்டாக்கிக் கொண்ட சுபாவச் சுயவுனர்வுக்குத் திரும்பும் நிலைத் தானாக ஏற்பட்டுத் திரும்புவார்கள். அப்பொழுதுக் கருத்தைப் பேசிய அவர் தன் வாய்ப் பற்றியோ அல்லது கருத்தைக் கேட்ட இவர்கள் தங்கள் செவிப் பற்றியோ தங்களின் கவனத்தைத் திருப்ப அப்புலன்கள் உணரப்படும். பின்பு அப்புலன்கள் தெரியும்.

ஒருவர் அவர் தன்னில் ஓர் எண்ணம் உண்டாகிச் சிலத் தெளிவுகளைத் தந்து அவ்வெண்ணத்தின் குணம் அவர் தன்னில் அதிகமாக விரும்பப்பட்டால் அக்குனமாகவே அவ்வெண்ணம் உண்டாகிய அவர் இருப்பார். அருவே உருவில்.

அதுபோல் ஒர் உள்ளத்தில் ஓர் எண்ணம் உருவாகி பல உள்ளங்களுக்குச் செல்கிறது.  ஒர் உள்ளத்தில் உருவாகிய ஓர் எண்ணம் அவ்வுள்ளத்திலும் குணம் வெளிப்பட்டு அவ்வுள்ளம் அக்குணமாகவும், பல உள்ளங்களில் கேட்கப்பட்டு, அக்கருத்தின் குணம் அவ்வுள்ளங்களில் பதிந்து அக்குணம் வலுப்பட்டு பின் அவ்வுள்ளங்களிலும் அக்குணம் ஆகி நிற்கும். அருவே உருவில்.

மாம்பழத்தின் உருசி அலாதியானது. மாம்பலத்தில் அதன் சுவை தனித்து எங்கும் இருப்பதில்லை. அந்த சுவையே மாம்பழமாக இருக்கின்றது. மாமபலச் சுவை உருவமற்றது, பார்க்கமுடியாது. ஆனால் மாம்பழ உருவில் இருக்கின்றது. அருவே உருவில்.

தங்கத்தில் மோதிரம். தங்க மோதிரம். தங்கமே மோதிரம். ஆனாலும் தங்கமெல்லாம் மோதிரம் அல்ல என்பதிலும் நழுவிடக்கூடாது. அறிவின் தெளிவின் நிலைக் கேற்ப உண்மைகள் வெளிப்படும்.

உங்களில் கண். கண் இல்லாமல் நீங்கள் பார்க்க முடியாது. நீங்கள் இல்லாமலும் கண் இல்லை, அது தனித்து இயங்காது. நீங்கள் என்பது கண்ணும் சேர்ந்தும்தான்.

தனித்து கண்ணைக் கவணித்தாலே கண் உரு தெரியும். அருவில் உரு.
கண் காணாது. நீங்கள்தான் காண்கிறீர். அப்பொழுது உங்களில் கண் உருவம் தனித்து இல்லாமலாகிவிட்டது. கண்ணுடைய பார்க்கும் தத்துவம் உங்கள் உருவில் உள்ளது. பார்க்கும் ததுவமாகவே நீங்கள் இருப்பீர்கள். அருவே உருவில்.

இங்கு முக்கியமாக நாம் அறிந்துக் கொள்வது என்னவென்றால் அரு என்ற ஒன்றுதான் அனைத்துமாகி பல செயலானச் செயலாக ஒரே செயல் தன்னுள் நிகழ்த்துகின்றது, நிகழ்கின்றது. அருவே உருவில்.

ஒன்றாய் உணர்ந்தால்
உருவம் இல்லை !
பலதாய் உணர்ந்தால்
உருவங்க ளுண்டாம் !

உணர்வில் உருவங்கள் எங்கனம் ?

(தொடரும்)

 [ அறிவுத்தேன் பகுதி- 11 வாசிக்க ]

நபிதாஸ்